کد مطلب:8498 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » احكام

استفاده از بوي خوش توسط پيامبر و معصومان توصيه شده، به طوري كه معروف است بيشتر خرج پيامبر در اين جهت بوده است. اين حكم در مورد ادكلن و عطرهايي كه امروز، رواج دارد و ما از مواد اوليه آن بي اطلاعيم، به چه شكل درميآيد؟

در روايات فراواني توصيه به عطر زدن و معطر كردن و نظافت شده است. علي بن موسي الرضاعليهالسلام فرمود: از سنتهاي پيامبران عطر زدن و كوتاه كردن موهاي اضافي بدن بوده است و در حديث ديگر فرمود: طيب و عطر زدن از اخلاق و منش انبيا بوده است.

وسائل الشيعه، ج 1، باب 89، از ابواب الحمام به بعد.

نيز در روايات فوايد زيادي بر عطر زدن و تميزي ذكر كردهاند كه بيشتر آنها مربوط به ايجاد روحيه نشاط و سلامتي رواني و جسمي فرد ميشود.

همان.

گرچه در روايات از ادهان (روغن زدن) و مشك و عنبر، غاليه، عود، گلاب و... نام بردهاند، ولي بيشتر روايات بر مطلق عطر و طيب تكيه كردهاند.

ميتوان گفت استعمال هرگونه عطر و بوي خوش از جمله ادكلن و عطرهايي كه امروزه در بازار موجود است، جائز است و همان استحباب را دارند.

همان.

فقط از عطرها و ادكلن هايي كه از مواد الكلي تهيه شدهاند، به خاطر نجاست آنها بايد دوري كرد. بنابراين اگر يقين داشته باشيد كه در ادكلن مواد مست كننده داخل شده است، نبايد استعمال كنيد، ولي اگر مشكوك باشد يا معلوم باشد كه مواد الكلي مست كننده در آن داخل نيست، ميتوانيد استفاده كنيد.

امام خميني، استفتاءات، ج 1، ص 100، س 262.